Een nieuw avontuur!

Grüß Gott alle!

Grüß Gott, het enige Oostenrijks-Duits (naast Apfelstrudel en Schnitzel) dat ik tot nu toe ken. Oostenrijk? Ja, Oostenrijk! Na het avontuur in Helsinki van vorig jaar en mijn Bachelordiploma Communicatie dat ik in juni dit jaar behaald heb, ga ik opnieuw naar het buitenland. En wel naar Oostenrijk, waar ik een tweejarige Master in Tourism and Leisure Management ga doen.

Dat betekent dat ik mijn reismee.nl heb afgestoft en nieuw leven in zal blazen. De verhalen over Finland en een selectie uit de bijbehorende foto’s laat ik staan en ik zal nieuwe verhalen en foto’s gaan plaatsen. Al mijn foto’s van mijn Finse avontuur zijn overigens nog gewoon op mijn Facebook te vinden.

Wat ga ik doen? Zoals gezegd, ga ik een tweejarige Master in Oostenrijk volgen. Voor de nieuwsgierigen: http://www.fh-krems.ac.at/en/studying/master/tourism-and-leisure-management/overview Ik ga wonen en studeren in Krems an der Donau, een plaats met ongeveer 24.000 inwoners en zo’n 60 kilometer ten noordwesten van Wenen. Krems ligt –ja, je geloof het niet…- aan de Donau en staat samen met de omgeving Wachau op de UNESCO erfgoedlijst. Ik heb dus weer een mooi plaatsje uitgezocht. Doe jezelf een plezier en Google eens op afbeeldingen van Krems an der Donau.

De precieze datum van vertrek staat nog niet helemaal vast. Dit zal rond 13 september zijn. Ik kom te wonen in een groot appartementencomplex voor studenten, waar ik een studio voor mijzelf heb, met daarin een badkamer, wc en keukentje voor mijzelf. Het complex heeft een wijngaard in de achtertuin, dus ik voorzie twee bijzonder leuke jaren.

Nog ongeveer 1,5 maand en dan vertrek ik voor een nieuw avontuur. Ik zal jullie weer op de hoogte gaan houden van al mijn belevenissen en ik hoop weer op jullie reacties, altijd erg leuk om te lezen!

Liebe Grüβe,
Muriel

PS: toevoegen op Skype mag alvast. Ik ben te vinden onder ‘murielwalinga’.

Alweer thuis!

Wow.. En toen zat ik gewoon alweer thuis in Drachten. Die 4,5 maanden zijn zo vreselijk snel gegaan, dat is niet te geloven. Om mijn verhalenschrijverij af te sluiten, hierbij nog even een verhaaltje over wat ik de afgelopen twee weken heb gedaan.

Op 13 mei hadden we de officiële Farewell Party, georganiseerd door de studentenvereniging van school. Ontzettend leuk gehad; eerst in een soort grote afgehuurde huiskamer inclusief sauna en zwembad, lekkere drankjes en wat hapjes en daarna op stap gegaan in de stad.

De dinsdag erna (17 mei) was er het afscheidsfeestje van mijn Duitse vriendinnetjes Carolin en Franziska. Ook dit was weer gezellig, maar ook erg raar, vanwege het afscheid natuurlijk. Toen ik weg ging van het feestje hebben we dan ook wel een traantje gelaten... Maar, ik ben er van overtuigd dat ik contact houd met de meiden!

En ja eigenlijk waren de dagen erna niet zo heel erg boeiend. Beetje op stap geweest, beetje gezellig gedaan met iedereen daar en toen... Toen was het opeens zondag 22 mei. Niet alleen vriendje Julien ging 23 mei naar huis, maar ook huisgenootje Hortense en nog veel andere mensen waar ik mee om gegaan ben tijdens deze fantastische ervaring. Omdat Julien om maandagochtend al erg vroeg vloog, moest ik zondagavond al afscheid van hem nemen. Erg emotioneel natuurlijk en vooral helemaal niet niet NIET leuk! Ook maandags was het niet leuk; iedereen ging één voor één weg en dat betekende dus van iedereen één voor één afscheid nemen. Heel vreemd om de mensen waarmee je 4,5 maand bent omgegaan, de trein in ziet stappen op weg naar huis. Ja, maandag was gewoon een k*tdag. En uiteraard heb ik heel wat traantjes gelaten.

Op dinsdagavond heb ik met Marel even lekker geborreld voor de laatste keer. En nadat ik woensdagochtend met haar een ontbijtje had gedaan, was het dan om 14.00 uur toch tijd om te vertrekken. Maja.. Zie dan een loodzware koffer maar eens naar de trein te krijgen. Gelukkig waren Ecem en Judit er inmiddels en hebben we samen de koffer in de trein gekregen. Nadat ik van hun en van de inmiddels aangesnelde Florent en (andere) Julien afscheid heb genomen, vertrok ik met Marel naar het station. Daar nam ik afscheid van Marel en ging ik met de bus naar het vliegveld.

Eenmaal daar aangekomen, begon ik mij toch wat zorgen te maken over mijn koffer. En niet onterecht, zo bleek: hij woog namelijk 30 kilo!! En ja, daar moest natuurlijk voor betaald worden. Het meisje achter de balie had me al vijf kilo gematst, maar dan bleef er nog vijf kilo over, wat gelijk staat aan 75 euro. Toen ik uitlegde dat ik op de heenweg maar 30 euro heb betaald en nadat zij het overlegd had met haar collega, mocht ik 30 euro betalen. Heb ik weer lekker gemazzeld dus. Om 17.10 zou ik vliegen, maar dit werd uiteindelijk 17.30 en we zijn met een omweg naar Amsterdam gevlogen. Vanwege de aswolk die over Denemarken, Noorwegen, Zweden en Duitsland hing, vlogen we via de Baltische Staten, Polen, Berlijn, Bremen naar Amsterdam. En toen ik daar aan kwam stond mijn pappie me al op te wachten. Snel in de auto en lekker naar huis! Gisteren was mama jarig, dus ook gelijk familie weer even gezien en dinsdag ga ik weer naar Groningen.

En zo is er alweer een einde gekomen aan 4,5 maand in Helsinki. En het was geweldig!! Ik ben op plekken geweest waar ik anders nooit zou komen (Lapland, Sint Petersburg, Baltische Staten), heb geweldige mensen leren kennen en ik heb zelfs nog wat geleerd op school. Bedankt voor alle reacties die ik heb gekregen, op welke manier dan ook, en tot snel!

Liefs,
Muriel

PS: hieronder nog een paar feitjes die ik jullie niet wil onthouden.

• Finnen zijn op het eerste gezicht onbeschoft. Ze spugen en rochelen er op los en van groeten als je ze tegen komt op straat of als ze de bus/trein/tram/lift/klaslokaal/winkel binnenkomen hebben ze nog nooit gehoord. Ook laten ze menig deur zo tegen je neus aan vallen.
• Zodra je ze wat vraagt, zijn ze vreselijk aardig en switchen de meesten gelijk naar het Engels als je merkt dat je geen Fins spreekt.
• Hoewel ik altijd heb gezegd dat het niet zo is, moet ik nu toch toegeven dat Nederlands en Duits op elkaar lijken. Als ik Engels sprak met Duitse mensen en ik wist een woord niet, zei ik het in het Nederlands en negen van de tien keer wisten ze wat ik bedoelde en andersom.
• Nederlands is niet sexy.
• Als anderen Nederlands probeerden te praten ging dat meestal zo: 'g-g-g-g-uche-uche-g-g-g-g-kuch-kuch-g-g-g!'
• Fransen en Spanjaarden spreken het minst Engels van iedereen, ook al proberen ze het wel!
• Zodra je met een Fransman aan het praten bent -in het Engels- en er komt een tweede Fransman bij, gaat het gesprek gelijk over in het Frans. Pas wanneer iemand zegt ‘In English please', spreken ze weer Engels. Voor twee minuten.
• Ik nu snap waarom in Finland zoveel mensen depressief zijn in de winter. De lengte van dagen heeft écht invloed op je humeur.
• Het is in de lente al om 4.30 uur 's ochtends hartstikke licht. Ik heb dus heel vaak gehad dat ik wakker werd, het hartstikke licht was in mijn kamer en dacht dat het minstens 10.00 uur moest zijn. Uiteindelijk bleek het nog maar 5.30 ofzo te zijn.
• Ik weet nu ook wat natuur is. Waar in Nederland alles stampievol gebouwd is, is hier in Finland gewoon nog echte natuur te vinden. Grote, erg groene, bossen waar je als enige rond loopt en meren waar verder niks te vinden is; geen huizen, geen auto's, geen mensen, geen bankjes, niets! Geweldig!
• Finland is wereldkampioen ijshockey geworden (in de finale 6-1 winst op Zweden) en Finnen worden dan dus net zo gek (zo niet nóg gekker), als wij Nederlanders tijdens een WK voetbal.
• Ik ben verengelst. Als ik met Marel aan het praten was, gooiden we er soms hele Engels zinnen en woorden doorheen en komen we vaak niet op het Nederlandse woord. En ja, dat heb ik nu nog steeds.
• Finland is echt vreselijk duur. Een aantal prijsvoorbeelden:
  - je haar bijpunten bij de kapper? € 40,-/50,-
  - pizza margarita? € 10,-/15,-
  - één bruinbrood? €2,-/3,-
  - broodje gezond in een winkelcentrum? Minimaal €6,-
  - een pak yoghurt? €2,-/3,-
  - een taart/vlaai? €20,-/50,-
  - goedkoopste fles wijn? €7,-
• Met andere woorden; ik ben failliet. HELP MURIEL DE ZOMER DOOR!!

Nog 16 dagen!

Allereerst bedankt voor alle leuke berichtje die ik lees via mijn reismee, Facebook of die ik via via te horen krijg. Heel erg leuk!!!

Er is zo belachelijk veel gebeurd en heb zoveel dingen gedaan sinds Sint Petersburg dat het eigenlijk te veel is om (kort) op te schrijven. Ik ga het toch proberen en bied hierbij al vast mijn excuses aan voor het absurd lange verhaal dat komen gaat.

19 april: etentje team Dutchies
Omdat we met het Nederlandse team het International Event van eind januari hadden gewonnen, hadden we nog een etentje tegoed. Dinsdag 19 april zijn we met de hele groep (10 man) gaan eten bij Kaarna, een erg leuk en goed restaurant in Helsinki. Super gezellig gehad en -voor Finse begrippen- vreselijk veel en luid gelachen en lawaai gemaakt. Zo ‘erg' dat op een gegeven moment bij de gasten die naast ons zaten de gordijnen die een scheiding tussen de overige gasten en ons vormden, wat verder naar elkaar toe werden geschoven. Die Finnen zijn ook niks gewend....

23 en 25 april: picknicken en brunchen
Omdat ik tijdens het paasweekend helaas niet bij ons te toffe hockeytoernooi kon zijn, is er gelukkig hier een leuk initiatief geweest. 23 april organiseerde mijn huisgenootje Hortense een picknick. Ja, buiten! Want ook in Helsinki was het inmiddels lekker weer (lees: 16-18 graden in de zon, maar met wind). Samen met Marel ben ik aan het sandwiches smeren geslagen, Hortense stortte zich op haar heerlijke rijstsalade, met als gevolg een geslaagde picknick.

Twee dagen later (eerste paasdag) was het tijd voor de Easter Brunch. Een initiatief van Marel en mij, met als doel dat iedereen iets mee neemt (zelf gemaakt of niet) dat typisch voor hun land is. Resultaat: een he-le-boel lekker eten! Crêpes uit Frankrijk, cake uit Rusland en Bulgarije, koekjes en nog meer cake uit Hongarije, ‘crumble' en 'menemen' uit Turkijke én appeltaart en boterkoek uit Nederland. Een super geslaagde middag met een man of 20! 's Avonds zijn we met dezelfde groep op stap gegaan in de Jenny Woo; een rare, maar leuke bar waar een biertje 5,30 kost..... Nooit weer dus haha!

28 april: borrelen bij de ambassade
Ieder jaar organiseert de Nederlandse ambassade in Helsinki een borrel voor alle Nederlanders die in Helsinki wonen. Arno (jongen uit Rotterdam die al drie jaar in Helsinki studeert en waarmee ik een vak volg) had mij er op gewezen en nadat ik hoorde dat er gratis bitterballen, kaas en Heineken was, was de keuze natuurlijk al snel gemaakt: Marel en ik gingen borrelen bij de ambassade. Al waren de bitterballen niet van Van Dobben en was het vat Heineken al snel op, het was leuk om een keer mee te maken. Ik ken nu ook het Finse volkslied en het tweede couplet van het Wilhelmus, dus het was nog leerzaam ook. Na de receptie zijn we samen met een aantal andere studenten die we daar tegen kwamen nog wat gaan drinken in de stad en lagen we keurig om 2.00 uur in ons bedje.

30 april en 1 mei: vappu!
Vappu... Één van de grootste feesten in Finland, verspreid over twee dagen. Vappu wordt gezien als de viering van de dag van de arbeid, maar dan wat uitgebreider, want het begint al op 30 april met de studentenviering van Vappu. Na de picknick in het park zijn we gaan kijken naar de ‘kroning' van de Havis Amanda, een standbeeld van een naakte vrouw bij de haven. Tijdens Vappu wordt het lichaam afgedekt en krijgt één studentenvereniging de eer om het beruchte witte petje boven het standbeeld te zetten. Dit witte petje krijg iedereen als hij/zij geslaagd is voor de middelbare school en bewaken ze met hun leven. Tegelijkertijd als de Havis Amanda een petje op krijgt, zetten ook al deze studenten hun pet op. Dus op een gegeven moment heeft iedereen om je heen een wit petje op. Helaas hebben we dit natuurlijk net gemist omdat we naar de foto's op mijn camera aan het kijken waren. Hoe knullig...... 's Avonds zijn we nog op stap gegaan en kwamen we weer thuis toen het licht werd. Nu wordt het hier al behoorlijk vroeg licht, dus niet denken dat het 7.00 ofzo werd ;-)

Zondag 1 mei was er opnieuw een picknick, maar nu voor iedereen. Dus óók voor de niet-studenten, die natuurlijk wel nog met hun petje op liepen. Hoe ouder de persoon, hoe meer vergeeld het petje. Erg grappig om te zien! Ondanks dat het super was om dit een keer mee te maken, denk ik dat ik onze eigen Koninginnedag tóch leuker vind!

3 t/m 7 mei: mama in Helsinki en schooldingen
Op dinsdag 3 mei kwam mama om 15.20 aan op het vliegveld. Toen ze nog in Amsterdam stond had ze mij heel enthousiast gesmst dat ze om 14.37 in Helsinki zou zijn. Dus ik stond met mijn goede gedrag om 14.35 bij de terminal en zag toen op het bord dat het vliegtuig uit Amsterdam gewoon om 15.20 zou landen. Lekker dan, dank je mam! ;-) Dus, dacht ik, dan ga ik wel eventjes winkelen op het vliegveld..... Geen winkel te bekennen. Ok, dan maar eventjes vliegtuigen kijken op het panoramadek.... Ook niet! Gelukkig heb ik mezelf kunnen vermaken met thee drinken en mensen kijken en kwam mama dan toch om 15.35 uur door de poort. Snel met de bus naar huis gegaan en 's avonds lekker uit eten geweest.

De volgende dag had ik een examen (resultaat: 4,5 op een schaal van vijf, dus dikke prima) en 's middags was het tijd voor ‘Conflict Resolution Day'. Een evenement georganiseerd door de Corporate Communications klas, waar ik dus ook in zit. Het hele evenement draaide om hoe conflicten op te lossen zijn. We hadden drie zeer toonaangevende gastsprekers geregeld:

• Pekka Haavisto: een minister van de Finse partij die te vergelijken is met GroenLinks en die in oorlogsgebieden als Bosnië en Darfur heeft gewerkt om tot een oplossing te komen.
• Fatbardhe Hetemaj: een 25 jarige die de titel ‘Refugee Woman 2009' draagt en vertelde hoe zij uit Kosovo moest vluchten en welke conflicten ze hier aantrof. Dit zijn dus conflicten tussen Finland en het land van herkomst van de vluchteling. Erg indrukwekkende lezing.
• Tuija Talvitie: directrice van CMI (Crisis Management Initiative (CMI), een Finse non-profit organisatie die werkt aan het oplossen van conflicten in het buitenland, dus bijvoorbeeld in oorlogsgebieden).

's Avonds hebben mama en ik nog een keer in de stad gegeten en later thuis de twee minuten stilte gehouden. De volgende dag hebben we lekker lang geslapen en ben ik 's ochtends begonnen met het inpakken van een koffer die mama mee kon nemen. Alle winterspullen liggen dus nu weer in Drachten. 's Middags zijn we naar Suomenlinna geweest; een eilandje voor de kust van Helsinki. In maart waren we daar ook al geweest, maar toen was het erg koud en hebben we het maar een half uurtje uitgehouden. Nu was het weer beter en hebben we het ook iets langer volgehouden.

Vanaf 17.00 uur had ik een examen (gaan we het verder niet over hebben....) en 's avonds vroeg op bed want.... Vrijdags stond Tallinn op het programma. Dat betekende, wekker om 6.15 uur en om 8.00 uur met de boot naar Estland. Het was heerlijk weer en nadat we wat rond hebben gelopen, zijn we lekker lang op het terras gaan zitten. Inclusief een lekker koud glas Heineken! Ik was natuurlijk in januari ook al in Tallinn geweest, maar vond het nu (zonder sneeuw en met zon) eigenlijk veel mooier. De terrasjes waren uit gezet, de mensen waren vrolijker en het was er veel drukker. Om 17.00 uur ging de boot weer terug en ook die avond vroeg op bed, aangezien de wekker voor zaterdag (7 mei) op 4.50 uur stond. Dit omdat we al vroeg de bus moesten hebben, want mama vloog om 8.15 uur weer terug. De vier dagen met mams zijn weer om gevlogen, maar gelukkig zie ik haar en ook papa en Robin snel weer terug!

7 en 8 mei: road trip naar Fins merengebied
Terwijl mama de lucht in ging, zat ik in de trein naar Mikkeli. Samen met Marel, Carolin en Franziska gingen we een road trip naar de Finse meren maken. De dames waren vrijdag al begonnen (Helsinki - Lahti - Jyväskylä) en haalden mij zaterdag om 11.00 uur uit Mikkeli. Voor de Google Mapsers onder ons, dit was onze route: Helsinki - Lahti - Jyväskylä - Mikkeli - Savonlinna - Imatra (door het merengebied) - Lappeenranta - Hamina (de vroegere grensplaats tussen Rusland en Finland)- Espoo (nationaal park) - Helsinki.

Na een kopje koffie/thee in de zon in Mikkeli, gingen we verder naar Savonlinna. Daar hebben we de burcht bezocht, die als bescherming tegen de Russen dienden. Zonder precies te vertellen wat we in iedere plaats gedaan hebben, kan ik vertellen dat de plaatsen op zich niet heel bijzonder waren. Wat veel mooier was, waren de wegen er naar toe. We reden -als één van de weinigen- tussen de meren en de bossen door, echt geweldig! Ook het meer dat we zagen in het nationaal park in Espoo was erg mooi. Hier waren we bijna alleen en rondom het meer was, behalve bomen, niets. Geen huisje, geen toeristisch iets, geen mensen, niets... Echt heel mooi! Ik denk dat de foto's voor zich spreken.

9 mei: nog 16 dagen
En dan is het zomaar 9 mei en heb ik nog 16 dagen te gaan in een inmiddels lenteachtig Helsinki. Wat staat er nog op het programma, behalve het afmaken van mijn schoolwerk en een examen aankomende- en volgende week woensdag? Niet zo heel erg veel. Veel tijd doorbrengen met mijn Franse vriendje (zolang ik die nog heb, aangezien we besloten hebben om er na Helsinki een punt achter te zetten. En ik mag toch wel aannemen dat iedereen die dit leest nu wel van hem af wist, hahaha!) en de geweldige mensen die ik heb leren kennen. Naar veel feestjes gaan om deze ervaring af te sluiten, shoppen en mijn koffer inpakken. Mijn volgende berichtje zal ergens vlak voor mijn vertrek zijn. Mijn vertrek is dus op 25 mei en ik kom dan 18.55 uur (Nederlandse tijd) aan in Amsterdam. Robin, hierbij bestel ik graag een broodje frikandel!

Nog 16 dagen te gaan, nog 16 dagen genieten!

Liefs,
Muriel

Sint Petersburg

Hoi allemaal,

Gisteren ben ik terug gekomen uit Sint Petersburg en het was alweer een erg leuk tripje. Een samenvatting van wat we gedaan hebben (sorry, dat wordt alsnog een lang verhaal...):

Donderdagavond (14 april) zijn we om 19.30 uur met de boot vertrokken naar Sint Petersburg. Natuurlijk veel lol gehad met de nodige hapjes en drankjes, maar om 00.00 toch keurig in slaap gevallen. Om 8.00 uur Russische tijd (UTC +3, dus twee uur later dan in Nederland) werden we gewekt door het zwoele stemgeluid van de mevrouw van het cassettebandje dat werd afgespeeld, met de mededeling dat we om 9.30 uur in Sint Petersburg aan zouden komen. Dit werd uiteindelijk wat eerder en zo stonden we om 9.10 uur met onze voetjes op Russische bodem en werden we verwelkomd door een aantal Russische muzikanten die 'Tulpen uit Amsterdam' speelden. Na een dikke twee uur gewacht te hebben op de paspoortcontrole en rest van onze groep, zijn we om 11.30 uur per bus vertrokken voor een snelle city tour. Na een aantal (onbegrijpelijke) stops te hebben gemaakt, hadden we om 13.30 uur de tijd om te lunchen. Samen met Marel, Franziska en Carolin zijn we naar een fastfoodpannenkoekrestaurant (leg die maar eens op driedubbele woordwaarde!) gegaan. Met andere woorden; een McDonalds, maar dan met pannenkoeken. Je kon pannenkoeken met van alles er op bestellen; van honing tot appels, van sla tot boter, van kaviaar tot champignons en alles daar tussenin. Om 15.30 stond onze bus weer klaar om ons naar de Hermitage te brengen. We hebben er uiteindelijk maar een klein deel van gezien, want als je bij elk(e) kamer/schilderij/ander ‘stuk' een minuut blijft staan, ben je ongeveer 11 jaar bezig. En ja, dat is echt waar!

Nadat we de Hermitage bezocht hadden en in het hotel waren aangekomen, hadden we welgeteld 20 minuten om in te checken bij het hotel, om te kleden en weer in de bus te stappen, want we gingen naar het Zwanenmeer! Met onze nette kleren aan kwamen we iets te laat aan, maar desondanks was het geweldig om te zien!

Dag twee begon vroeg met om 9.15 uur het vertrek naar Catherine's Palace, net buiten de stad. Dit Catharinepaleis is het grote zomerpaleis van de Russische tsarina Catharina de Grote. Hier was onder andere ook ‘the Amber Room' te vinden; een kamer gebouwd uit barnsteen/marmer en waar je geen foto's mocht maken. Foto's van deze kamer zijn uiteraard tóch te zien in het album Sint Petersburg op deze reismee. Ook opvallend (en op de foto); grote kachels met Delfts blauwe betegeling.

Na het bezoek aan het paleis hadden we tot 23.30 uur de tijd voor ons zelf. Eerst even geluncht in de stad en daarna de prachtige ‘Church of the Savior on Spilled Blood' oftewel ‘de Opstandingskerk' oftewel ‘the Colorful Church' oftewel ‘de meest bekende kerk van Sint Petersburg' bezocht. Het zonnetje was inmiddels gaan schijnen, er was geen wolkje meer te bekennen en dat veranderde Sint Petersburg van oud, grijs en Sovjetachtig naar een kleurrijke en levendige stad, iets wat voor mij een erg groot contrast was. Na de kerk hebben we nog wat rond gelopen, heerlijk gegeten en 's avonds om 23.30 uur was het tijd voor de limousine tour. Lees: met de hele groep drankjes doen in een limo, veel lol hebben, je plas ophouden en een aantal stops maken om de stad bij nacht te zien. Superleuke afsluiter van de dag!

De volgende -en laatste- dag hebben we eerste lekker uitgeslapen en na het ontbijt uitgecheckt en zijn we met de metro op weg gegaan naar de Sint Isaac kathedraal. De metro van Sint Petersburg is het diepst gelegen metrostelsel van de wereld en je staat dan ook 3,5 minuut op de roltrap om van boven de grond naar onder de grond te komen. Daarnaast zijn de stations erg mooi, met kroonluchters, standbeelden en muur-/plafondtekeningen. Aangekomen bij de kathedraal heb ik eerst even lekker ruzie gemaakt met de kassajuffrouw, die mij geen korting wilde geven omdat ik volgens haar geen geldige internationale studentenpas had. Wat absolute onzin was en aangezien mevrouw geen woord Engels sprak, hebben we 10 minuten staan wachten op iemand die dat wel deed (zéér zeldzaam in Rusland, zelfs in restaurants!). Ook hij vertelde mij dat deze pas niet geldig was -nogmaals, ONZIN!- , dus heb ik me er toen maar bij neergelegd en de gewone prijs betaald.

Nadat we eerst binnen waren geweest (mooi!), hebben we daarna de kathedraal beklommen. Een lange trip met veel treden, maar met als resultaat wel een prachtig uitzicht over de stad. Hierna hebben we wat gegeten, koffie/chocolademelk/thee gedronken en om 17.00 uur weer verzameld bij het hotel. Vanaf daar bracht de bus ons weer naar de haven, waar we om 19.00 uur met de boot naar Helsinki vertrokken. Toen we ‘s avonds buiten foto's wilden gaan maken van de zonsondergang, begon de boot opeens veel langzamer te varen en niet veel later lagen we stil. Een megagrote ferry die midden op Finse Golf met alleen maar ijs om zich heen stil gaat liggen. Niet echt een lekker gevoel. Tot overmaat van ramp kwam er een nogal griezelig uitziende boot op ons afgevaren en die stopte pas toen ie onze boot raakte. Wat was hier aan de hand?!! Franzi riep nog heel grappig (not): 'HET ZIJN PIRATEN!!!' Maar al snel werd het duidelijk; onder in onze boot ging een deurtje open en daar stapte iemand van onze ferry over op de andere boot, waarna beide boten weer begonnen te varen. Niets aan de hand dus, maar het was wel griezelig..... Uiteindelijk kwamen we om 8.30 uur veilig aan in Helsinki en zijn we lekker naar huis gegaan.

Nu is het alweer 19 april en ga ik over 36 dagen alweer naar huis! Maar, eerst ga ik vanavond uit eten met ons winnende Nederlandse team van het International Event (zie verhaaltje van 2 februari), organiseren Marel en ik a.s. zondag een paasbrunch, ga ik niet naar Noorwegen, maar in plaats daarvan komt mama hier van 3 t/m 7 mei en valt er natuurlijk nog genoeg te leren én te feesten. Oh ja ennn... De sneeuw is hier weg! Het wordt eindelijk lente! A.s. zaterdag 15 graden, zonder wind.. Tijd om te zonnen!!!

Liefs,
Muriel

Kleine update!

Tijd voor een kleine update! Het is nu ‘intensive week', wat inhoudt dat ik deze week vrij van school ben. Helaas niet vrij van mijn schoolwerk, want er ligt nog genoeg om te doen...

Inmiddels heb ik ook mijn cijfers terug; voor het Corporate Communcations examen had ik een 2 (wat overeen komt met een cijfer tussen 6,5-7,5 ofzo) en voor Fins een 4,5 (rond de 9). In totaal heb ik Fins afgesloten met een 4, maar denk niet dat ik nu vloeiend Fins spreek hahaha!

Verder gaat het hier allemaal prima! Het zonnetje schijnt, de lucht is blauw, lente kom maar gauw! De sneeuw begint al te smelten, wat hilarische taferelen teweeg brengt: 'Joh, ik wist niet dat hier een stoep was!', 'Hey kijk, een fiets!' en 'Er staan strepen op de weg!!!'. Maar ja, voordat alle sneeuw gesmolten is... Ik denk dat we dan toch echt wel ver in april zitten.

Ook nog schokkend nieuws; ik ben gisteren samen met Carolin, Franziska en Marel naar de sushibar geweest! Nou, volgende keer gewoon weer McDonald's hoor! Ik vond het leuk om een keer te proberen, maar het is gewoon niet mijn type eten. Het is niet warm, niet koud en de structuur is ook niet helemaal mijn ding. Gelukkig vond de rest het wel lekker en hebben zij de helft van mijn portie opgegeten.

Vorige week was Signe (meisje uit Letland) jarig en waren we uitgenodigd voor haar birthday party in 80's style. Dus Caro, Franzi en ik helemaal los met kleuren, gek haar en leggings... Samen met nog twee anderen waren we de enige die verkleed waren, was een beetje een tegenvaller. Gelukkig hebben we de foto's nog (zie album ‘Diversen).

Helaas zijn de eerste twee medestudenten alweer naar huis; Sarah en Svenja uit Duitsland bleven maar voor één periode en zijn vorige week naar huis gegaan. Gelukkig hebben we ze wel een leuke surprise party kunnen geven! Maar toch, dat de eerste nu al naar huis gaan is niet leuk.

Laatste dingetje; samen met Noortje (ken ik via hockey en loopt stage in Seinäjöki, 300 km boven Helsinki) ben ik een reisje door Noorwegen aan het plannen. We zijn van plan 3 t/m 7 mei naar Oslo en Bergen te gaan, maar zijn nu nog even op zoek naar goedkope tickets.

Pff, nou ik geloof dat ik nu al het nieuws wel gemeld heb!
Näkemiin!

Liefs, Muriel

Time flies...

... when you are having fun. Dat blijkt nu wel weer, want morgen zit ik hier gewoon alweer twee maanden. Het gaat zo vreselijk snel en dat wil ik helemaal niet, want ik heb het zo vreselijk leuk hier! :-(Gelukkig zijn er nog 2,5 maand te gaan, al ben ik bang dat die ook om zullen vliegen.

Family visit!
Dan maar eventjes naar leuke dingen; vorige week (2 maart) kwamen mama en Robin naar Helsinki! 's Ochtends had ik eerst een tentamen (krijg het cijfer maandag, maar denk wel dat ik het gehaald heb) en daarna ging ik snel naar het station om ze op te pikken. Gelukkig hadden ze één van Helsinki's culturele hoogtepunten al snel gevonden ('Hoi mam, waar zijn jullie?' 'In de McDonald's!'). Na dit culinaire hoogtepunt zijn we naar mijn flat gegaan, waar één van de koffers omgekeerd werd. Het resultaat zie je bij de foto's.

De rest van de dag hebben we niet zoveel bijzonders gedaan; mama en Robin zijn 's avonds naar het hotel gegaan en zijn vroeg gaan slapen. Ik trouwens ook, want ik was een beetje ziekig. De volgende dag zijn we naar Seurasaari (ook wel ‘Squirrel island' genoemd) geweest, waar we over de Baltische Zee hebben gelopen. Later in de middag zijn we nog naar Suomenlinna geweest; een vesting die op zes eilanden voor de haven van Helsinki. Suomenlinna staat op de UNESCO-Werelderfgoedlijst en ja het was inderdaad mooi, maar ook vreselijk koud. Dus, voor herhaling vatbaar in april/mei, mocht moeders nog een keer langs komen. Vrijdag zijn we -heel lui- met de tram, waar we kennis maakten met de lokale dronken bevolking, door Helsinki gegaan, op weg naar het Olympisch Stadion. In de veronderstelling dat je daar naar binnen kon en dat er van alles te doen was. Dat viel dus even tegen; we hebben wat rondgelopen daar, maar er was niets te doen. Dus maar weer snel warm de tram in en ons ritje vervolgd. 's Avonds hebben we heerlijk gegeten bij Kaarna, daarna nog even een (grote) slag door Stockmann gedaan. Je kunt Stockmann vergelijken met de V&D of Bijenkorf, maar dan tien keer zo groot en vaak ook tien keer zo duur. Voorbeeldje; ze verkopen er Dolce & Gabbana tassen van € 450 euro. Maar je hebt er ook ‘gewoon' de Vero Moda en alles wat daar tussenin zit. Daarnaast verkopen ze bijvoorbeeld ook keukenspullen, cosmetica en sportspullen. Heerlijk om daar een dagje rond te lopen. Tsja, en toen was het alweer zaterdag! De laatste dag van mams en Robin in Helsinki. En wat hebben we gedaan? He-le-maal niks. Waarom? Nou, omdat je Helsinki eigenlijk binnen 1,5 dag wel gezien hebt! Om 16.00 uur zijn ze met de trein naar Tampere gegaan, waar vandaan ze de volgende ochtend vroeg weer naar Bremen vlogen. Ook die vier dagen zijn veel te snel voorbij gegaan, maar ik vond het superleuk dat ze er waren!!

Helsinki/Finnen
Al lezend door de rest van mijn verhalen kwam ik er achter dat ik eigenlijk nog niet zoveel over Helsinki en Finnen heb verteld. Dus ja, dan wordt het daar ook maar tijd voor.

Wist je dat...

• Finnen vreselijk veel melk drinken?
• Finnen op het eerste gezicht erg gesloten zijn, maar zodra je ze wat vraagt, ze je erg graag willen helpen?
• De meeste Finnen nog nooit van ‘een deur voor iemand open houden' hebben gehoord?
• Dat de eerste dagen resulteerde in heel veel deuren in mijn gezicht?
• Ik die slechte Finse eigenschap nu ook begin over te nemen?
• Dat weer resulteerde in de deur in het gezicht van een Frans meisje, die daar (uiteraard) niet zo blij mee was?
• Finnen nooit wat tegen je zeggen als ze een lift/bus/trein instappen of als je ze op straat tegen komt?
• Ik Helsinki best wel een leuke stad vind?
• Het een combinatie van nieuwe en oude(re) architectuur heeft?
• Je als je iets meer naar de buitenwijken van Helsinki gaat, toch ook wat meer ‘Oostblok architectuur' tegenkomt?
• ‘Oostblok architectuur' een synoniem is voor slecht gebouwde panden, niet afgewerkte huizen en alles wat je je maar bij het Oostblok voor kunt stellen?
• Finnen er van houden om lekker te rochelen en te spugen op straat?
• Ze dat ook gewoon naast je doen?
• Finnen vaak en veel drinken?
• Het schoolsysteem in Finland cijfers heeft van 1 tot en met 5?
• Een 1 dan betekent dat je een examen wél gehaald hebt?
• Een F (Fail) betekent dat je onder de 1 zit en dus gezakt bent?
• Je hier na 21.00 uur geen drank meer in de supermarkt kunt kopen?
• Finnen erg goed van vertrouwen zijn?
• Fins echt een onmogelijke taal is?
• Ik daarom ook in de tweede periode het vak ga laten vallen?
• Ik samen met Marel wel een ontzettend goede Finse presentatie hebben gehouden?
• Ik a.s. dondag (15 maart) een examen Fins heb?

Nee? Nou, dan weet je het nu! ;-)
Zo, genoeg gepraat, tijd om weer met school bezig te gaan! (Ja, ik doe écht wel wat hier haha!)

Liefs, Muriel

PS: volgend tripje; 14 t/m 18 april naar Sint Petersburg!

Lapland

Het tripje waar iedereen hier naar uit heeft gekeken; LAPLAND!

Afgelopen donderdag (17 februari) verzamelde ik samen met 44 anderen om 21.30 uur op het centraal station in Helsinki om naar Lapland te gaan. De slaaptrein vertrok om 22.30 uur en na een lange nacht -met maar drie uurtjes slaap- kwamen we de volgende ochtend rond 11.30 uur aan in Rovaniemi, de hoofdstad van Lapland. Daar werden we opgewacht door een bus die ons eerst naar een supermarkt bracht (want in het plaatsje waar wij zaten, was geen supermarkt te vinden) om inkopen te doen voor de komende vier dagen. Met vele tassen kwamen we een uur later aan in Tiainen. We werden verwelkomt door Jaana, die samen met haar man Seppo ‘Korvalan Kestikievari' runt; het complex waar wij de komende dagen zouden verblijven. Na een korte introductie en het verdelen van de cottages (samen met Marel, Franziska en Carolin zat ik in huisje nummer 1), was het tijd voor een eerste kennismaking met de husky's. Diegenen die mij een beetje kennen, weten dat honden nou niet echt mijn favoriete beesten zijn. Maar deze husky's waren echt superlief! En zodra de honden een slede zien en in de gaten krijgen dat ze mogen rennen, zijn ze helemaal door het dolle heen. We mochten een kort rondje -ongeveer drie minuten- met de husky's doen en daarna stonden de rendieren alweer op ons te wachten. Man, wat zijn die beesten lelijk! Maar ze zijn ook snel, want ze kunnen dus 60 km/h rennen. Nooit geweten! Na twee rondjes in een slede, voortgetrokken door een rendier, hadden we ons rendierenrijbewijs verdiend. Zelfs Marel en Franziska, ondanks dat hun rendier een afwijking naar links had. 's Avonds lekker gegeten (ontbijt en diner zat bij de prijs is, dus dat was erg fijn) en tegen 20.30 uur de sauna in. En wat doe je als je in Lapland de sauna in gaat? Juist; dan ga je er na een tijdje uit om in het ijskoude meer te gaan. HEERLIJK! Het was minder koud dan gedacht en gaf zelfs een adrenalinekick.

De volgende dag stond in het teken van spierpijn kweken. 's Ochtends hebben we zelf een huskyslede mogen besturen. Kleine omschrijving: je staat op een houten slede en voor je uit lopen vier honden. Je ‘rijdt' over een besneeuwd pad met veel hobbels. Probeer dan maar eens -met dikke handschoenen aan- om de slede op de weg te houden! Erg oncomfortabel, maar wel erg tof om een keer te doen. 's Middags was het tijd voor de sneeuwscooter trip. Samen met Carolin zat ik op een scooter, op weg naar een berg met uitzicht over besneeuwd Lapland. Heerlijk om achterop te zitten en -tussen alle hobbels door- te kunnen genieten van de prachtige omgeving. Na de pauze was het mijn beurt om de sneeuwscooter te besturen. Uiteraard lagen we bij de eerste bocht al om. Ik volgde Patrik die voor mij reed (de instructeur was al uit mijn zicht verdwenen) en Patrik ging ‘off-road'. Ik volgde braaf, maar kwam er al snel achter dat dat niet de bedoeling was. Ik probeerde de scooter weer op het pad te sturen, maar helaas.... Een mooie duik in de sneeuw en een lachsalvo van iedereen om ons heen, inclusief onszelf, was het resultaat. Het was lastig om de sneeuwscooter onder controle te houden, dus na 20 minuten heb ik weer geruild met Caro en heeft zij het tochtje afgemaakt.

Zondag was het de één na laatste dag in Lapland. We hebben de gehele dag doorgebracht in wintersportgebied Pyhä, wat op een uurtje afstand van Tiainen ligt. Om nóg meer spierpijn te kweken hebben we zo'n acht kilometer door de sneeuw gelopen. Terug in Korvalan Kestikievari kregen we bij het diner rendierenvlees voorgeschoteld: HEERLIJK! Omdat we deze avond pas om 21.30 uur de sauna in konden, gingen we na het diner nog even in onze cottage zitten. Totdat we om 21.10 uur opeens een smsje kregen: 'Northern lights behind the sauna cottage!'. Binnen twee minuten stonden we buiten en inderdaad... We zagen het noorderlicht! Geweldig om dat eens mee te maken! Ik heb geprobeerd foto's te maken, maar dat is niet gelukt. Benoît (Franse jongen met goede camera) heeft wél mooie foto's gemaakt, die nu ook hier op mijn reismee.nl staan. Later nog even in de sauna en het bleef nog lang onrustig in Lapland....... (Details op aanvraag :-P)

Na vier uur slaap was de laatste dag alweer aangebroken. Om 12.00 uur vertrok de bus naar het Artic Circle Center/Santa Claus Village. Een ontzettend commercieel ‘park', waar we even rond hebben gelopen en om 14.00 uur een afspraak met de Kerstman hadden. Fotootje gemaakt en om 15.00 uur de bus weer in, op weg naar Rovaniemi. Daar kwamen we om 15.30 uur aan en hadden we tot 18.00 uur de tijd om ons te vermaken. En wat doe je dan? Juist, naar de McDonald's. Om 18.00 uur vertrok de trein naar Helsinki, waar we om 7.00 aan zouden komen. Met nadruk op ‘ZOUDEN'. Toen ik om 6.00 uur wakker werd, stonden we stil. Optimistisch dat ik ben, dacht ik dat we er al waren! Totdat bleek dat we al 3,5 uur stil stonden: de motor was kapot! Uiteindelijk kwamen we -met zes uur vertraging- om 12.45 uur aan in Helsinki. Gelukkig kregen we een gratis ontbijtje én krijgen we (een deel van) ons geld van het ticket terug. Daar kan de NS nog wat van leren. Maar de vertraging mag de pret niet drukken want..... LAPLAND WAS GEWELDIG, MAGISCH, FANTASTISCH EN ONVERGETELIJK!

Mocht iemand van jullie ooit de kans krijgen om er naar toe te gaan; DOEN!

Deze week heb ik nog vakantie en a.s. woensdag (2 maart) heb ik mijn eerste examen. Diezelfde dag komen mama en Robin (t/m 6 maart) en tegen die tijd zit ik hier ook alweer twee maanden. Time flies when you are having fun.... :-(

Liefs, Muriel

PS: bekijk ook mijn filmpjes van de husky- en sneeuwscootertocht (zie bovenin bij 'video's')

Baltia Trip en International Event

Baltia Trip
Zoals Gerard Joling al zong: ‘I got to buy me a ticket to the..... BALTICS!'

Afgelopen vrijdag (28 januari) was het dan zover; om 6.30 stonden we met een man of 30 klaar om naar Estland en Letland te gaan. Om 8.00 uur vertrok de boot die ons via een compleet bevroren Baltische Zee naar Tallinn in Estland bracht. Nadat we om 11.00 uur aan waren gekomen, stond er een flinke wandeling naar het hostel te wachten. Spullen gedropt en daarna Old Town Tallinn gaan verkennen. Old Town is nogal ‘gemaakt'. Dit omdat de gehele Old Town is ingericht in de stijl van de Middeleeuwen. Je liep dus eigenlijk door een sprookje en de sneeuw versterkte dit gevoel alleen maar. Na een lunch in een Middeleeuws restaurant, zijn we verder gelopen naar een museum met de echte Estse naam ‘Kiek in de kot'. Het plan was om door de tunnels, die vroeger door de monniken gegraven zijn onder Tallinn, te lopen, maar helaas waren deze gesloten. Dan maar de hoogte in, op weg naar een uitzicht over Tallinn. 's Avonds gegeten bij Vapiano's (ook écht Ests; een pasta- en pizzabuffetketen) en toen we rond een uur of 20.30 weer in het hostel terug kwamen, stond er een onaangename verrassing te wachten. De deuren van onze kamer stonden open. Juist, er was ingebroken. Gelukkig is er alleen een parfum van Jenny gestolen en verder niets van waarde, maar het idee dat ze zo makkelijk binnen gekomen zijn en door onze spullen zijn gegaan, was nou niet echt een lekker gevoel. 2,5 uur, een bezoek van de flirtende politie en een aangifte later, hebben we nog wat gedronken waarna we toch behoorlijk vroeg ons nest zijn ingekropen.

De volgende ochtend vertrokken we om 9.00 uur naar Riga, Letland, waar we om 14.30 uur aankwamen. In het hostel kregen we te horen dat we een lunch zouden hebben, maar eerst een gratis biertje in de Kiwi bar gingen drinken. Kiwi bar? Yes, want onze ‘reisleider' van het hostel was een Australiër en die moest toch de Kiwi bar promoten, ook al komen de Kiwi's uit Nieuw-Zeeland. Helaas duurde het vertrek richting de bar nogal lang en stonden we uiteindelijk pas om 16.00 uur met een gratis biertje in onze handjes. Uiteindelijk hebben we dus maar met ‘onze groep' (bestaande uit drie Duitse meisjes, drie Nederlandse meisjes en één Francaise) besloten niet meer naar de ‘lunch' te gaan, maar zelf te gaan dineren. Later bleek dat dit een juiste keuze was, omdat de rest om 19.00 uur alweer stierf van de honger. Wij zaten echter met onze billen op de heerlijke banken van de skybar; een bar op de 26^e verdieping van een hotel met een prachtig uitzicht over Riga. Hier wat gedronken en daarna op zoek naar een eettentje. Al snel kwamen we uit bij LIDO, een typisch Lets restaurant. Buffetten zijn blijkbaar ‘in' in de Baltische Staten, want ook hier was het self-service. Heerlijk gegeten en hierna nog wat gedronken in een leuk barretje, waar we óók nog het kunstschaatsen live via Eurosport konden volgen. Wat een topavond! ;-)

De volgende ochtend zijn we met onze groep er op uit gegaan en hebben we stad verkend. Mooie gebouwen gezien, leuke foto's gemaakt en veel lol gehad. En natuurlijk ook geshopt! Na een snelle lunch vertrok de bus om 15.00 uur, om ons om 19.30 uur weer in de haven van Tallinn af te zetten. Hier aangekomen stormden alle mensen (ja ook van onze groep) met lege koffers naar het winkeltje om ze te vullen met drank, dat veel goedkoper is in Helsinki en waar Tallinn -bij de Finnen- ook om bekend staat. En ja, dan kan ik natuurlijk niet achter blijven hè? Lekkere goedkope biertjes zijn het resultaat. Om 21.00 uur vertrok de boot en het bleek de sneldienst te zijn, waardoor we keurig om 23.15 uur in een taxi naar huis zaten.

Wat vond ik van de Baltische Staten? Om eerlijk te zijn, niet heel bijzonder. Leuk om er een keertje te zijn, maar had ik niet in Helsinki gezeten, dan was ik er waarschijnlijk nooit naar toe gegaan. Voor beide steden/landen geldt; als je in Tallinn/Riga bent, ziet alles er keurig uit, maar zodra je het stadscentra verlaat, is het merendeel van de huizen en de straat wat armoedig. Dus leuk om een keertje mee te maken en ik ga vast nog wel een keer naar Tallinn. Maar dan niet vanwege de cultuur ;-)

International Event
Afgelopen maandag (31 januari) was er het International Event op school. Hier presenteert ieder land zich met hapjes, drankjes, filmpjes, muziek, brochures etc. Jeroen (studeert in Arnhem) en ik waren vorige week al langs de Nederlandse ambassade geweest voor brochures, dvd's, een megazak pepermuntjes en nog een heleboel andere dingen. Verder hadden we ook bedacht om spijkerpoepen en zaklopen te gaan doen. Het zaklopen was niet echt een succes, maar het spijkerpoepen daarentegen wel. Zo'n beetje alle Aziaten (dat zijn er VEEL), veel Fransen en heel veel mensen met andere nationaliteiten hebben spijker gepoept en het was echt geweldig om te zien. Met een groep van 10 Nederlanders of ‘Nederlanders' (een aantal studeert in Nederland, maar komt ergens anders vandaan. Zie foto's) hebben we echt een feestje gebouwd met veel lol, muziek, kaas, pepermuntjes en spijkerpoepen. Volgende week wordt er een winnaar gekozen en die groep mag dan uit eten in Helsinki.

Nou, meer nieuws heb ik eigenlijk niet! Oh, behalve dan dat ik van 17 tot en met 22 februari in Lapland zit!

Liefs,
Muriel