Klaar in Oostenrijk: afgestudeerd!

Grüß Gott alle!

Een verlaat laatste verhaal, maar helaas was er een storing bij Reismee en kon ik het niet eerder plaatsen. Ook zijn al mijn verhalen vanaf november 2012 verdwenen, dus dat is balen... Maar goed, hierbij mijn laatste verhaal:

Het zit er op! Tien jaar studie, drie diploma's, drie steden, vijf stages en een heleboel colleges.

Op 12 juni had ik mijn allerlaatste examen in Krems: the final master exam! Dit bestond uit het presenteren van mijn scriptie, de verdediging van mijn scriptie en het beantwoorden van vragen behorend bij een case, die ik een uur eerder gekregen had. Dit ging allemaal goed en dus mag ik mijzelf nu Muriel Walinga, MA noemen!

Van 16 tot en met 22 juni heb ik een minivakantie gehad in Graz (bij Kate) en Kroatië, waar we met tien klasgenoten naar Nina gingen, die in Medulin woont. Ondanks dat ik totaal niet fit was, heb ik genoten van het niet hoeven te studeren.

Dinsdag 1 juli kwamen papa en mama naar Krems, nadat zij in Annaberg-Lungötz (provincie Salzburg) hun vakantie hadden gevierd. We hebben lekker gegeten, veel ingepakt en natuurlijk op 2 juli waren zij er bij toen ik mijn diploma in ontvangst mocht nemen. Een leuke uitreiking, waarbij iedere klasgenoot een andere klasgenoot voor stelde en de afgestudeerden met luid applaus door de mensenmenigte geleid werden.

En toen was het opeens vrijdag 4 juli en ging mijn wekker om 4.00 uur: tijd om terug naar Drachten te gaan! Om 17.00 uur kwamen we aan in Drachten en inmiddels is alles alweer uitgepakt en gaat ‘het echte leven’ beginnen.

Ik wil jullie allemaal bedanken voor jullie berichtjes, medeleven en aanmoedigingen. Tien jaar studie: van MBO naar een Mastertitel. Ik mag best een beetje trots op mijzelf zijn. En dat ben ik ook :)

Voor de laatste keer:

Liebe Grüβe,
Muriel

Over een maand ben ik thuis!

Grüß Gott alle!

Over zes dagen heb ik mijn examen: HELP! Voordat ik daar wat meer over vertel, een kleine update van de laatste twee maanden.

Een dikke twee weken nadat ik terug kwam uit Nederland (begin april), heb ik mijn scriptie ingeleverd. En die is gelukkig helemaal goedgekeurd! Dat was nog best wel een prestatie, aangezien mijn eerste versie echt bar- en barslecht was. Het commentaar van mijn scriptiecoach die ik daags na het inleveren van mijn definitieve versie tegen kwam, was: “Ms. Walinga, this is certainly not a fail”. Klinkt misschien niet positief, maar ik ben er blij mee!

Op 1 mei heb ik een lekkere warme dag in Wenen gehad. Het is hier dan een feestdag, Dag van de Arbeid, dus samen met honderden andere mensen heb ik dag doorgebracht in Prater, een heel erg groot park. Erg gezellig natuurlijk en prima om ons op te laden voor de laatste drie weken colleges. In deze drie weken hebben we nog aardig wat eindpresentaties gedaan en zijn we op 22 en 23 mei naar Großraming geweest, in nationaal park Kalkalpen. Voor ons als klas natuurlijk een superleuke afsluiting, maar organisatorisch zat het behoorlijk slecht in elkaar. En, je kent me, daar stoorde ik me natuurlijk aan. Maar goed… Ook daar hebben we een opdracht gedaan, het resultaat gepresenteerd en aan het eind van de laatste dag al een soort van afscheid genomen van de klasgenoten die niet in juli afstuderen, maar in september. Niet lang daarna kregen we de cijfers van alle vakken en ik ben ook een keer de nerd: op alle vakken van afgelopen semester een 1 (tussen de 91 en 100%). Prima afsluiter!

Op 26 mei stond ik op het vliegveld in Wenen om mama op te halen. Mét een taartje natuurlijk, want het was haar verjaardag! Nadat we snel onze spullen hadden gedropt bij het hotel, zijn we Wenen in gegaan. ’s Avonds een schnitzel zo groot als een pizza gegeten en de dag afgesloten in de hoogte, bij een ‘rooftop terrace’. De volgende ochtend zijn we na het ontbijt naar Schönbrunn gegaan. Erg mooi om dat eindelijk, na anderhalf jaar, eens te bekijken. Groot vooral! Natuurlijk een lekker taartje gegeten en daarna onze huurauto opgehaald. Maar goed ook, want onze plannen om op woensdag met de fiets de Wachau te verkennen vielen volledig in het water: hele dag regen, regen en nog eens regen. Dus hebben we er maar een roadtripje van gemaakt, inclusief haarspeldbochten en mooie kleine dorpjes. Op donderdag zijn we wéér naar Wenen gereden, want we wilden graag een rondleiding door de Musikverein. Juist, daar waar ieder Nieuwjaarsdag het nieuwjaarsconcert gehouden wordt. Leuk om dat eens te zien! Geinig om te vermelden: die grote concertzaal is helemaal niet zo groot en vooral nep. Al het goud en marmer is gewoon verf… Daarna nog een mooi rondje Wenen gedaan, wederom in de regen. De bedoeling was om ’s avonds naar het concert van het Wiener Philharmoniker Orkest bij Schönbrunn te gaan. Helaas waren we zo koud en doorweekt dat we maar lekker naar huis zijn gegaan en er een gezellig avondje van hebben gemaakt. De volgende dag ging mama alweer naar huis en in dat weekend is voor mij het leren begonnen.

Want, zoals gezegd, mijn examen staat voor de deur. Donderdag 12 juni is het zover! Eerst presenteer ik mijn scriptie, daarna verdedig ik deze (krijg vragen van de commissie, bestaande uit vier docenten) en dan beantwoord ik de vragen die bij de case horen die ik een uur eerder heb voorbereid. Gelijk na het examen krijg ik te horen of ik geslaagd ben. En jullie dus ook ;-)

Verder staat er nog een minivakantie op de agenda! Op 16 juni ga ik naar Kate, die vlak bij Graz woont en op 19 juni gaan we met een deel van de klas naar Kroatië. Zondag 22 juni komen we dan terug en op 1 juli komen mijn ouders naar Krems. Een dag later heb ik dan -hopelijk- mijn diploma-uitreiking, waarna ik op 4 juli met mijn ouders terug naar Nederland rij. En daar heb ik zin in! Het rondzwerven was leuk, maar stiekem verlang ik nu weer terug naar mijn eigen omgeving, met mijn eigen familie, vrienden en dingen...

Dus nog een vol, spannend en leuk maandje! Tot snel!

Liebe Grüβe,
Muriel

Tijd voor een update!

Grüß Gott alle!

Bijna anderhalve maand geleden dat ik iets geschreven heb, dus tijd voor een update!

Om gelijk de meest gestelde vraag van de afgelopen week maar te beantwoorden: nee, hier ligt geen sneeuw. En ja, in de rest van Oostenrijk wel. Punt.

Goed, wat heb ik de afgelopen tijd gedaan? Om te beginnen was ik één van de medeorganisatoren van de Kolping party op 10 november. Kolping is dus waar ik woon en we vonden het wel tijd worden voor een huisfeestje, dus we hebben gezellig de boel op zijn kop gezet en daarna nog gaan stappen. Geslaagd feestje! Verder was er ook nog een glühweinfeestje, georganiseerd door één van mijn klasgenootjes. Ook dat was erg geslaagd, met uiteraard glühwein, zelfgemaakte kerstkoekjes en een fakkeltocht door de wijngaarden op de heuvel achter haar huis. Erg leuk!
Op 30 november zijn we voor het vak Information and Communication Technologies naar het Ars Electronica Center in Linz geweest. Een technologiemuseum waar je zelf veel dingen mag uitproberen, was best leuk! In diezelfde week had ik een pakje gekregen van de Sint, die ik natuurlijk 5 december pas uit mocht pakken. Het zat vol met lekkernijen, dus aan suiker geen gebrek voor de komende weken. Erg leuk, nogmaals dank! Afgelopen week een leuk feestje gehad bij Kimberly. We hadden bedacht dat het leuk was om de mensen van de masters Export en Toerisme eens samen te laten feesten. Prima gelukt!

Verder natuurlijk ook nog gewoon veel lessen en volgende week mijn eerste tentamens. Te beginnen op 19 december, het tentamen van een modulevak (twee vakken in één tentamen). Nerd als ik ben, is de samenvatting al af, maar goed... Moet het natuurlijk nog wel even leren. Trouwens, de cijfers werken hier anders dan in Nederland (uiteraard). Een 1 is het hoogste en dat betekent dat je tussen de 91% en 100% goed hebt. 5 is het laagst (minder dan 60%) en dan heb je het tentamen dus niet gehaald. Maar de vakken bestaan hier niet alleen uit het tentamen, zoals we dat vaak in Nederland wel hebben. Het tentamen van 19 december telt bijvoorbeeld voor 60% mee, de presentatie en een rapport beide 20%. Maar ieder vak heeft zijn eigen onderdelen en het verschilt dus per vak hoe zwaar iets weegt.

Nog 10 dagen en dan ga ik lekker voor een twee weken naar huis. Kan niet wachten! Maar voordat het zover is, staat er nog behoorlijk wat leuks op het programma. Zo is er komende vrijdag een Exchange Students Fair. De uitwisselingsstudenten presenteren hier hun scholen. Ik ga natuurlijk kijken of mijn uitwisselingsschool uit Finland er ook is én of en welke scholen er uit Nederland zijn. Ben benieuwd! Daarnaast ga ik zaterdag naar Wenen, samen met een aantal klasgenoten en andere bekenden. Eerst de kerstmarkt bezoeken en \'s avonds naar de grootste club van Oostenrijk, daar treedt de Nederlandse DJ Hardwell op. Voor de mensen die hem niet kennen, hierbij de aankondiging voor komende zaterdag: http://www.youtube.com/watch?v=FB2ktHWnasU (oma, luister dit maar niet...)

Oh ja, ik vroeg me in mijn vorige verhaaltje af hoe leuk Krems zou zijn in kerstsfeer. Nou... ERG LEUK! Overal in de winkelstraat staan glühwein/punsch/wafelstands, alles is versierd en als het donker wordt geeft dat een super gezellig sfeertje. Al met al, erg leuk om een keer mee te maken. Aangezien ik de afgelopen drie dagen niks anders doe dan kerstliedjes draaien, zal de kerstmarkt in Wenen ook wel een hoogtepuntje gaan worden.

Lieve mensen, tot over 10 dagen!!!

Liebe Grüβe,
Muriel

Een lekkere luie zondag!

Vandaag heb ik een luie zondag, dus het leek me wel weer eens tijd om wat op mijn reismee.nl te zetten!

Van 18 t/m 20 oktober zat ik met school in Bulgarije. We bezochten daar de stad Veliko Tarnovo, omdat zij genomineerd zijn als Europese Hoofdstad van de Cultuur 2019. Aan ons te taak (als toerisme-experts in spe) om te kijken hoe ze er voor staan en wat er eventueel nog gedaan kan worden om van Veliko Tarnovo een sterke kandidaat te maken in de race om de titel van Europese Hoofdstad van de Cultuur 2019. De reis naar Veliko Tarnovo was al een avontuur op zich. Op 18 oktober stond de vliegreis naar Sofia om 7.10 uur gepland. Dat betekent voor de mensen uit Krems, dat zij om 4.45 uur opgehaald werden van het station, om op tijd op het vliegveld in Wenen te zijn. Op tijd, dat waren we. Het vliegtuig helaas niet. Twee uur vertraging en om 9.20 uur vlogen we dan toch naar Sofia. Anderhalf uur later stonden we met onze voetjes op Bulgaarse grond. Eerste indruk vanuit het vliegtuig: wat een lelijk land. Veel lege en bruine vlaktes. Eerste indruk op en buiten het vliegveld, wachtend op de taxibus: best modern. Eerst indruk na een aantal kilometers rijden: wat een armoede. Slechte ‘huizen' en wát een slechte wegen! De hele weg hebben we ja-knikkend in de bus gezeten, met af en toe een flinke bocht naar links of rechts om scheuren in de weg te ontwijken. Koeien op wegen, zigeuners met hun knapzak (prachtig woord) en zeer oude auto's hebben we gepasseerd. Na goed 3,5 uur in de bus, kwamen we aan in Veliko Tarnovo. Omdat het programma was uitgelopen door onze vertraging, was er geen tijd om in te checken en gingen we gelijk door naar onze eerst interviewpartner. Maar goed dat ik wat Duits versta, want omdat ze dachten 'Oh leuk een school uit Oostenrijk! Laten we een Duitstalige tolk regelen!' was het resultaat dat mijn notities in het Nederlands, Engels en Duits waren.

Om een lang Bulgaars verhaal kort te maken: het was een vermoeiende trip, maar erg leuk, spotgoedkoop en we hebben veel info kunnen verzamelen. Dat Bulgarije het armste land van de EU is, viel goed te zien. Maar het verschil in Veliko Tarnovo was wel erg groot. Zo loop je langs onbewoonbare huizen die vol liggen met afval en andere troep, maar loop je de hoek om en heb je een prachtig uitzicht over de heuvels waarop de stad gebouwd is. Kortom: afwisselend! Foto's heb ik niet geplaatst op Facebook, wel op mijn deze blog.

In het derde semester (september 2013 t/m februari 2014, het zogenoemde Applied Research and Training Semester = ARTS) heb ik drie keuzes: stage lopen in het buitenland, studeren in het buitenland als uitwisselingsstudent of studeren in het buitenland als double-degree student (hierbij krijg je twee diploma's: één van Krems en één van het land waar je ook hebt gestudeerd). Klinkt natuurlijk erg leuk allemaal en heb ook nog niet echt een idee welke keuze het wordt. Wel heb ik al wat mailtjes gestuurd naar hotels/resorts op leuke zonnige eilanden (Malta, Malediven, Mauritius, Seychellen, dat werk), om te vragen of ze in die periode ook stageplekken beschikbaar hebben. Heb dus al wel een beetje contact gelegd, maar iets concreets is er nog niet uitgekomen. Ik hou jullie op de hoogte!

Ik moet zeggen dat ik verder niet heel veel bijzondere dingen gedaan heb. Dus dan maar een paar weetjes. Wist je dat...
- ... het Oostenrijks-Duits echt afschuwelijk is?
- ... ik toch blij ben dat ik wat Duits spreek, omdat veel hier niet in het Engels is?
- ... Oostenrijkse mannen NIET knap zijn?
- ... het stadje Krems best leuk is?
- ... ik denk dat het vooral in de kerstsfeer erg leuk en sprookjesachtig zal zijn?
- ... er -op een paar vlokken natte sneeuw- hier nog niet gesneeuwd heeft?
- ... het 30 kilometer verderop wél gesneeuwd heeft?
- ... er een Primark is, vlakbij Wenen?
- ... ik hier uiteraard al naar toe ben geweest?
- ... mijn studie tot nu toe een beetje tegen valt?
- ... er vanaf volgend semester, februari, andere vakken komen?
- ... deze vakken me leuker lijken en we daar dus maar naar uitkijken?
- ... ik Nederland wel een beetje mis?
- ... vooral op zondagen (mijn schatjes van) het hockeyveld mis?
- ... ik vanaf 22 december t/m 6 januari weer in Nederland ben?
- ... ik daar naar uit kijk?
- ... ik het superleuk vind dat ik zoveel reacties krijg op reismee, Facebook, Twitter, Whatsapp etc?
- ... ik hoop dat jullie daar nog even mee door gaan?

Nou, volgens mij heb ik jullie nu wel weer genoeg op de hoogte gebracht!
Planning voor de komende paar weken: colleges, excursies, informatiebijeenkomsten over ARTS, intocht van Sinterklaas proberen te volgen (ja, blijf een klein kind...) en vast ook wel een feestje hier of daar.

Liebe Grüβe,
Muriel

Alweer een maand present!

En toen zat ik hier alweer een dikke maand! Mijn vorige verhaal sloot ik af met het bezoek aan Wenen. Nina en ik zijn nou niet bepaald cultureel bezig geweest (lees: winkelstraat en bijbehorende winkels bezocht), maar wat we tot nu toe van Wenen gezien hebben, was erg mooi. Erg grappige marketingtruc die een slimme jongen heeft uitgehaald met het feit dat ‘Austria' en ‘Australia' dus daadwerkelijk vaak genoeg verwisseld worden: er is een merk bedacht met de fantastische naam ‘No kangaroos in Austria'. Werkelijk iedere souvenirwinkel ligt vol met tassen, T-shirts, truien, mokken, aanstekers, magneetjes, paraplu's en wat je nog meer kunt bedenken, met deze tekst er op.

Op 4 oktober was er de Opening Party van de school, in samenwerking met het de organisatie van het Oktoberfest in Krems. Het was in één woord GEWELDIG!!! Wat een sfeer, dom ouwehoeren, lekker wat biertjes er bij en iedereen in mooie outfits (dirndls, lederhosen en alles wat daar mee te maken had). Super mooi feestje!

Afgelopen donderdag (11 oktober) heb ik samen met de Slowaakse Kristina mijn verjaardag gevierd, aangezien zij 16 oktober jarig is. Omdat wij beide in het Kolpinghuis wonen en de kamers daar niet groot genoeg zijn om een feestje te organiseren, mochten we het appartementje van een klasgenoot gebruiken. Het was een gezellige avond en we hebben zelfs kleine cadeautjes gekregen! Heel erg leuk dus! En een dag later kwamen mama en oma aan in Krems. De verrassing die geen verrassing meer was, maar daarom niet minder leuk!

Ze waren 's ochtends al vroeg (6.30 uur) vanuit Drachten vertrokken en om 11.00 uur vanaf Rotterdam naar Wenen gevlogen. Voor oma was het de eerste keer vliegen, spannend natuurlijk! Toen ik ze om 16.00 uur van het station in Krems ging halen, was het toch wel fijn om ze te zien. Die avond hebben we niet zo bijzonder veel gedaan, maar zaterdags stonden we om 11.00 uur paraat om Krems een beetje te verkennen. Zo heb ik ze mijn school laten zien, hebben we koffie gedronken bij een cafeetje in de winkelstraat en zijn we 's middags naar het winkelcentrum geweest. Nadat we op de terugweg 45 minuten op de taxi hebben gewacht (want het openbaar vervoer in Krems is echt SLECHT, de taxi's -meestal - op tijd), zijn we 's avonds lekker uit eten geweest. Bijzonder lekker gegeten: Schnitzel mit Bratkartoffeln für die Mutti und Oma en Schweinskotelett mit Kräuterbutter, Bratkartoffeln und Gemüse voor mezelf. Heerlijk!
Op zondag 14 oktober -mijn verjaardag!- zijn we naar Melk geweest. Het was prachtig weer: 17 graden, strakblauwe lucht, jas uit, terras op, zonnebril op, dat werk. We hebben de Abdij van Melk bezocht (erg mooi) en lekker apfelstrudel en tosti's gegeten op het terras. Het was echt een topdag en zo warm heb ik mijn verjaardag nog nooit gevierd, best raar eigenlijk. Maar wel leuk natuurlijk ;-) Bij thuiskomst aan het eind van de middag kon ik dan ein-de-lijk het pakketje openmaken dat op donderdag al bezorgd was. Een super leuk pakketje met daarin drie lieve verjaardagskaartjes, dropjes, pepernoten, gevulde speculaas en een chocoladeletter van de familie Brouwer/Ooms. Nogmaals dank Isabelle, Daphnhe, Sabine, Sonja en Connie!

Gisteren was dan alweer de laatste dag van mama en oma in Krems. We hebben nog een rondje gemaakt door Krems en langs de Donau gelopen. 's Avonds bij mij thuis gegeten en terwijl oma Google, Wikipedia en Uitzendinggemist.nl op mijn laptop had ontdekt, lagen mama en ik half te slapen. En vandaag was het dan alweer tijd voor het afscheid, nooit leuk. En dat was te merken ook, want zakdoekjes waren geen overbodige luxe. Na wat traantjes gedroogd te hebben en mama en oma op weg waren naar Wenen, bleek ik toch niet zo fit te zijn als ik dacht. Vorige week was ik al een beetje grieperig, maar ik heb het keurig over het weekend heen getild, om nu toch ziekig te zijn. Dus deze dagen maar even rustig aan doen, want komende donderdag vlieg ik samen met een deel van mijn klas naar Bulgarije! We gaan daar naar toe voor een schoolopdracht, waar ik samen met een klasgenootje Project Manager van ben (manusjes van alles en zorgen dat alles goed verloopt etc.).

We hebben er allemaal erg veel zin in, dus goed uitrusten is een prima plan ;-)

Liebe Grüβe,
Muriel

PS: de foto's zijn weer te vinden op mijn reismee.nl, maar meer foto's staan op Facebook!

Die Zeit vergeht wie im Fluge

Grüß Gott alle!

Ook hier geldt: time flies when you are having fun, oftewel ‘Die Zeit vergeht wie im Fluge'. Want ik zit hier alweer twee weken. Trouwens, dat ‘fun' heeft wel even op zich laten wachten...

Zoals je in mijn vorige verhaal kunt lezen, gingen papa en mama zondagochtend vroeg weer richting Drachten. Juist die ochtend werd ik wakker met de gedachte: 'Wat dóe ik hier?!!'. Ik had echt even geen idee waarom ik dit ook alweer wilde. Puur omdat ik het nog steeds aan het vergelijken was met mijn fantastische tijd in Helsinki, waar ik vanaf de eerste minuut op het vliegveld al mensen om me heen had. Iets wat hier natuurlijk totaal anders was, omdat ik hier in mijn eentje arriveerde.

Gelukkig is dat gevoel helemaal anders en heb ik de afgelopen dagen ook al heel wat gedaan. Ik zal proberen dat in het kort samen te vatten.

Introductiedagen
Woensdag 19 september was de eerste introductiedag. Het programma was als volgt: eerst twee uur een speech van de rector en daarna twee uur van de ‘directeur' van ons Masterprogramma. Vervolgens zouden we als teambuildingativiteit gaan kanoën/kajakken/vlotten bouwen, maar helaas helaas helaas (not) werd dat door het ‘slechte' weer verplaatst naar maandag. Dus na vier uur luisteren naar verhalen die na 30 minuten niet meer interessant waren, waren we dus alweer vrij. Donderdag was het eigenlijk hetzelfde verhaal. Weer een ‘Vortrag' van onze Tourism & Leisure Management Master directeur en daarna nog een aantal optionele activiteiten. Aangezien ik belangrijkere zaken te doen had (studentenrekening openen, anders kan ik geen telefoonabonnement afsluiten), ben ik maar snel naar het centrum gefietst en heb ik die activiteiten gelaten voor wat het was.

Vrijdag was een vrije dag en heb ik samen met de Kroatische Nina, die ook op de campus woont, onze school opgezocht. Zoals ik al eerder schreef, is mijn school gevestigd in een oud klooster en het is echt een mooi gebouw. Alleen de weg er naar toe... Dat is echt een hel! Voordat je überhaupt (ja, ik blijf mijn Duits oefenen) voor het gebouw staat, loop je omhoog via een ontzettend steil pad/steile trap. De afdeling toerisme zit op de tweede verdieping, dus je bent daarna ook nog eens vier trappen verder voordat je uitgeput op je stoeltje zit. Maar hey, goed voor de conditie zullen we maar zeggen!

Goed, snel verder met het laatste deel van de introductiedagen: het kanoën/kajakken/vlotten bouwen. Dit alles gebeurde uiteraard langs en op de Donau. Voordat de groepen werden verdeeld, werden er eerst een aantal ‘kennismakingsspelletjes' gedaan. Onder andere het maken van een landkaart op de grond. Het enige land dat aangegeven werd was Oostenrijk en men moest dus gaan staan in het land waar men vandaan komt. Aangezien ik de enige Nederlandse ben, wat heet, ik kom als enige ten noorden van Oostenrijk vandaan, stond ik dus een behoorlijk eindje verderop, op een klein bultje. De eerste vraag die aan mij gesteld werd, door de begeleiding van Kanu Wachau, was of ik van de Noordpool kwam. Toen ik uitlegde dat ik uit het noorden van Nederland kwam, was de volgende opmerking: 'dan sta je zeker nu op een hoger punt dan dat je in Nederland ooit gestaan hebt?' Ehhh... Ja, dat klopt. Al met al; het was een bijzonder leuke ochtend!!

De eerste lessen
Ja, en gisteren (26 september) was het dan zover: de eerste lessen. Ik heb een relaxed rooster, met sowieso iedere maandag en vrijdag vrij en daarnaast per week weinig lessen. Maar die lessen duren wel HEEL LANG! Zo had ik gisteren van 10.00 - 13.00 uur E-tourism en van 14.30 - 17.30 uur Experience Design. Vooral Experience Design is leuk want... We gaan van 18 t/m 20 oktober naar Bulgarije! De stad Veliko Tarnovo is genomineerd voor European Capital of Culture 2019 en wij gaan daar een kijkje nemen. Samen met de Oostenrijkse Katharine ben ik Project Manager hiervan, wat betekent dat wij de ‘leiders' van de gehele groep zijn. Erg spannend, maar ook erg leuk! Ok, terug naar de lessen. Lange uren, want vandaag had ik van 9.00 - 13.00 uur Advance Process and Project Management. De naam zegt het al; saai. Voor alle lessen geldt tot nu toe hetzelfde: heel erg veel luisteren, maar dat zal vast te maken hebben met het feit dat ook dat een introductie is.

Overigens, ik heb een erg leuke klas! Veel Oostenrijkers en verder één uit Slowakije, Italië, Spanje, Griekenland, Roemenië, twee uit Kroatië en drie uit Frankrijk.

En dan nog dit
Er was wat gedoe met mijn diploma. Ik had keurig een kopie meegebracht, zoals vermeld stond in de e-mail bij de inschrijving, en wilde dat vorige week even in gaan leveren. Helaas peanut butter, mevrouw had het originele document nodig. Of ik dat niet even op kon laten sturen. Ehh nou nee.
Dus ik mijn ouders gemaild, met de vraag wat er nu moet gebeuren. Toch opsturen of iets anders? 's Avonds kreeg ik een Skypeoproep van oma, waar mijn mamaatje ook bleek te zijn. Die kwamen even mededelen dat ze mijn diploma komen brengen. Mijn reactie: 'Pardon?'. Wat blijkt, de dames hebben al ongeveer in maand in kannen en kruiken dat ze mij met mijn verjaardag zouden komen verrassen hier! Het is dan nu geen verrassing meer, maar daarom niet minder leuk! Van 12 t/m 16 oktober zijn zij dus hier, superleuk!

Dit verhaal wordt alweer veel te lang, dus ik stop er mee. Morgen ga ik met Nina naar Wenen en daarna is er vast weer een boel te vertellen, dus dat zal ik dan binnenkort wel weer schrijven.

Liebe Grüβe,
Muriel

PS1: er staan een aantal foto's op deze site, maar ze zijn allemaal te vinden op Facebook.
PS2: mocht er iemand postzegels en leuke Nederlandse tijdschriften over hebben, het adres is bekend ;-)

Jetzt geht's los!

Gisterochtend om 5.00 uur was het dan zover, mijn vertrek naar Oostenrijk. De planning was om rond 16.30 uur aan te komen, maar door file en heel wat ‘baustelle' werd dit uiteindelijk 18.00 uur.Gelukkig voelde ik me bij aankomst al snel thuis, door de bijzondere bloemenwinkel en overvliegende traumahelikopters (dit aangezien in Groningen de traumaheli van het UMCG praktisch bij mij in de achtertuin landde).

Snel aangemeld bij de receptie en mijn spullen uitgeladen, waarna ik samen met papa en mama in de stad wat gegeten heb. Nadat ze mij weer bij mijn gebouw hadden afgezet, heb ik alles uitgepakt en ben ik lekker vroeg gaan slapen.

Helaas geen ‘echte' bergen in de buurt, maar vanochtend werd ik toch een beetje wakker met het Sound of Music 'The hiiiiiiills are alive' gevoel. Toch een leuk uitzicht.

Gisteren heb ik bij de supermarkt nog brood gehaald en ik kan me van een vakantie in Duitsland nog herinneren dat dit brood ontzettend smerig was. Onder het motto ‘met hagelslag smaakt alles' heb ik het toch geprobeerd en inderdaad... Niet te eten! Aangezien we naar de IKEA in Wenen gingen, heb ik daar nog maar eventjes ontbeten. Een kofferbak vol met IKEA- en supermarktboodschappen later, hoopten we nog even langs mijn school te rijden. We hebben een boel van Krems gezien, maar nog geen school.

Morgen gaan we Krems dan écht verkennen en dan hopen we ook mijn school te vinden. Zondagochtend gaan papa en mama weer naar huis en start mijn leven hier dan echt!

Het Kolpinghaus (de flat waarin ik woon) is een prima plek om te wonen. Nette studio, mooie omgeving, gratis sporten, wijngaard in de achtertuin en ook prima andere faciliteiten. Het staat pal naast de school, maar niet de school waar ik moet zijn. Mijn afdeling is namelijk gevestigd in een oud klooster in het centrum, ongeveer 1 kilometer hier vandaan. Dus op de fiets of lopend makkelijk te doen.

Zo, dat was even een korte update van hoe het hier gaat. Woensdag beginnen mijn introductiedagen en ik zal natuurlijk laten weten hoe dat is gegaan! Bedankt voor alle leuke en lieve berichtjes die ik heb gekregen via Whatsapp (Ik hoop z.s.m. een Oostenrijks nummer te hebben, voor nu ben ik via Whatsapp matig bereikbaar. WiFi namelijk niet in dit gebouw, wel in het hoofdgebouw), Twitter, Facebook en mail! Heel tof om te lezen, ga er vooral mee door ;-)

Oh ja, mocht je het willen weten, dit is mijn adres:
Muriel Walinga
Kolping Campus Krems GmbH
Alauntalstraβe 97/309
A-3500 Krems

En ja, ik kan dus post ontvangen ;-)

Liebe Grüβe,
Muriel

Afscheidstournee en Engelse stress

Nog maar drie dagen en dan is het zover: mijn vertrek naar Krems an der Donau!

Even een kort verhaaltje om jullie up-to-date te houden. De afgelopen dagen stonden in het teken van afscheid nemen en stress. Zo heb ik vorige week een bijzonder gezellige dinsdag in Groningen gehad. Heerlijk geluncht met Lidewij en wespen, lekker op het terras gezeten met Martijn en verrassingspakket Lisanne en 's avonds lekker gegeten met Mark en Veronie. Best vreemd om te weten dat je al deze mensen een behoorlijke tijd niet gaat zien! Op woensdag heb ik me (met ingang van 13 september) laten uitschrijven bij de gemeente, want ik ga dus officieel emigreren! Donderdag heb ik nog een gezellig avondje gehad met Angelique en afgelopen zaterdag waren mijn oom, tante en oma 's avonds op bezoek voor een heerlijke barbecue. Van mijn oom en tante heb ik een geweldig Nederlands pakket gekregen met onder andere speculaas, pepernoten, Nederlandse tijdschriften, drop en hagelslag. Gisteren nog uit eten geweest met mijn ouders en broertje Robin en dat was dan ook de afsluiting van mijn 'afscheidstournee'.

Zoals een aantal van jullie weten, heb ik zaterdag 25 augustus nog een TOEFL (Test of English as a Foreign Language) moeten doen. Hierbij moesten er 90 punten behaald worden, want anders voldoe je niet aan de toelatingseisen van de school. Gistermiddag kreeg ik de uitslag... 89 punten. Mooi balen! En natuurlijk dik in de stress, want wat als ik nu opeens niet meer naar Oostenrijk mag? Wat ga ik dan doen? Wat moet er gebeuren met de inkopen die ik al gedaan heb? Etc. etc. etc. Dus gisteravond gelijk maar een mail gestuurd naar mijn contactpersoon binnen Fachhochschule Krems. Omdat ik natuurlijk zo vreselijk ongeduldig ben, heb ik vanmiddag er maar even achteraan gebeld. Ik kreeg mijn contactpersoon aan de telefoon en hij verzekerde mij er van dat er geen problemen waren met de score en dat ik van harte welkom ben! Dus weer wat stress minder.

Morgen begin ik met het pakken van mijn koffer, wat een avontuur op zich is. Eigenlijk wil ik maar één (GROOOOOTE) koffer mee. Of het gaat lukken? We gaan het zien!

Donderdagochtend rond een uur of 4.00 zullen mijn lieve ouders mij naar Krems brengen. Ze blijven dan nog een aantal dagen bij mij in de buurt en daarna wordt het echt afscheid nemen. Maarrrrrr, gelukkig is het nog lang niet zo ver!

Mijn volgende berichtje zal vanuit Krems zijn. Ik kan niet wachten om jullie te vertellen hoe ik het daar zal hebben!

Liebe Grüβe,
Muriel

PS: toevoegen op Skype mag alvast. Ik ben te vinden onder ‘murielwalinga'.