Grüß Gott alle!

Over zes dagen heb ik mijn examen: HELP! Voordat ik daar wat meer over vertel, een kleine update van de laatste twee maanden.

Een dikke twee weken nadat ik terug kwam uit Nederland (begin april), heb ik mijn scriptie ingeleverd. En die is gelukkig helemaal goedgekeurd! Dat was nog best wel een prestatie, aangezien mijn eerste versie echt bar- en barslecht was. Het commentaar van mijn scriptiecoach die ik daags na het inleveren van mijn definitieve versie tegen kwam, was: “Ms. Walinga, this is certainly not a fail”. Klinkt misschien niet positief, maar ik ben er blij mee!

Op 1 mei heb ik een lekkere warme dag in Wenen gehad. Het is hier dan een feestdag, Dag van de Arbeid, dus samen met honderden andere mensen heb ik dag doorgebracht in Prater, een heel erg groot park. Erg gezellig natuurlijk en prima om ons op te laden voor de laatste drie weken colleges. In deze drie weken hebben we nog aardig wat eindpresentaties gedaan en zijn we op 22 en 23 mei naar Großraming geweest, in nationaal park Kalkalpen. Voor ons als klas natuurlijk een superleuke afsluiting, maar organisatorisch zat het behoorlijk slecht in elkaar. En, je kent me, daar stoorde ik me natuurlijk aan. Maar goed… Ook daar hebben we een opdracht gedaan, het resultaat gepresenteerd en aan het eind van de laatste dag al een soort van afscheid genomen van de klasgenoten die niet in juli afstuderen, maar in september. Niet lang daarna kregen we de cijfers van alle vakken en ik ben ook een keer de nerd: op alle vakken van afgelopen semester een 1 (tussen de 91 en 100%). Prima afsluiter!

Op 26 mei stond ik op het vliegveld in Wenen om mama op te halen. Mét een taartje natuurlijk, want het was haar verjaardag! Nadat we snel onze spullen hadden gedropt bij het hotel, zijn we Wenen in gegaan. ’s Avonds een schnitzel zo groot als een pizza gegeten en de dag afgesloten in de hoogte, bij een ‘rooftop terrace’. De volgende ochtend zijn we na het ontbijt naar Schönbrunn gegaan. Erg mooi om dat eindelijk, na anderhalf jaar, eens te bekijken. Groot vooral! Natuurlijk een lekker taartje gegeten en daarna onze huurauto opgehaald. Maar goed ook, want onze plannen om op woensdag met de fiets de Wachau te verkennen vielen volledig in het water: hele dag regen, regen en nog eens regen. Dus hebben we er maar een roadtripje van gemaakt, inclusief haarspeldbochten en mooie kleine dorpjes. Op donderdag zijn we wéér naar Wenen gereden, want we wilden graag een rondleiding door de Musikverein. Juist, daar waar ieder Nieuwjaarsdag het nieuwjaarsconcert gehouden wordt. Leuk om dat eens te zien! Geinig om te vermelden: die grote concertzaal is helemaal niet zo groot en vooral nep. Al het goud en marmer is gewoon verf… Daarna nog een mooi rondje Wenen gedaan, wederom in de regen. De bedoeling was om ’s avonds naar het concert van het Wiener Philharmoniker Orkest bij Schönbrunn te gaan. Helaas waren we zo koud en doorweekt dat we maar lekker naar huis zijn gegaan en er een gezellig avondje van hebben gemaakt. De volgende dag ging mama alweer naar huis en in dat weekend is voor mij het leren begonnen.

Want, zoals gezegd, mijn examen staat voor de deur. Donderdag 12 juni is het zover! Eerst presenteer ik mijn scriptie, daarna verdedig ik deze (krijg vragen van de commissie, bestaande uit vier docenten) en dan beantwoord ik de vragen die bij de case horen die ik een uur eerder heb voorbereid. Gelijk na het examen krijg ik te horen of ik geslaagd ben. En jullie dus ook ;-)

Verder staat er nog een minivakantie op de agenda! Op 16 juni ga ik naar Kate, die vlak bij Graz woont en op 19 juni gaan we met een deel van de klas naar Kroatië. Zondag 22 juni komen we dan terug en op 1 juli komen mijn ouders naar Krems. Een dag later heb ik dan -hopelijk- mijn diploma-uitreiking, waarna ik op 4 juli met mijn ouders terug naar Nederland rij. En daar heb ik zin in! Het rondzwerven was leuk, maar stiekem verlang ik nu weer terug naar mijn eigen omgeving, met mijn eigen familie, vrienden en dingen...

Dus nog een vol, spannend en leuk maandje! Tot snel!

Liebe Grüβe,
Muriel